ศิริพร วงค์ยา

บทความจมอยู่กับอดีต

 จากข้อคิดที่ว่ามานั้น คือ การที่เรายังจมอยู่กับอดีตไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องราวที่แสนเจ็บปวดแค่ไหน และระยะเวลาที่เกิดขึ้นจะผ่านมานานแล้วหรือเพิ่งผ่านมาไม่นาน เราก็ควรที่จะพยายามปล่อยมือมาจากเรื่องราวที่ทำให้เราต้องจมกับความทุกข์และส่งผลทำให้เราใช้ชีวิตในแต่ละวันอย่างลำบาก แน่นอนว่าไม่ควรรีบร้อน ไม่อย่างนั้นมันจะเป็นการกดดันตัวเอง ค่อยๆเดินออกมา ปล่อยมือจากความเจ็บปวดทีละเล็กน้อย เพื่ออนาคตข้างหน้าของเรา อนาคตแสนสดใสและมีแต่ความสุขรอคอยเราอยู่แน่นอน

อย่ากลัวการเริ่มต้นใหม่ อย่าแคร์สายตาใคร ถ้าเรายังหายใจด้วยจมูกของเราเอง